zły stan zdrowia

См. также в других словарях:

• zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego

• uskarżać się — ndk I, uskarżać sięam się, uskarżać sięasz się, uskarżać sięają się, uskarżać sięaj się, uskarżać sięał się rzad. uskarżyć się dk VIb, uskarżać sięrżę się, uskarżać sięrżysz się, uskarż się, uskarżać sięrżył się «wypowiadać żale, skargi, narzekać …   Słownik języka polskiego

• eutanazja — ż I, DCMs. eutanazjazji, blm «zabójstwo człowieka na jego żądanie lub pod wpływem współczucia dla niego; termin nadużywany przez hitlerowców przez odnoszenie go do morderstw popełnianych przez nich na ludziach chorych umysłowo, niedorozwiniętych… …   Słownik języka polskiego

• narzekać — ndk I, narzekaćam, narzekaćasz, narzekaćają, narzekaćaj, narzekaćał «mówić o czymś z niezadowoleniem, wypowiadać skargi, żale; utyskiwać, skarżyć się, wyrzekać, biadać» Narzekać na niewygody. Narzekać na zły stan zdrowia. Narzekać na dzieci …   Słownik języka polskiego

• ze względu na — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim. łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na motyw lub przyczynę; z uwagi na : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrezygnował z urzędu ze względu na zły stan zdrowia. Zrobił to tylko ze względu na swoje dzieci. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… …   Słownik języka polskiego

• rozpaczliwy — rozpaczliwywszy 1. «pełen rozpaczy, spowodowany rozpaczą, będący objawem czyjejś rozpaczy; desperacki» Rozpaczliwy krzyk, list. Rozpaczliwa skarga, walka. Rozpaczliwe myśli, słowa. Podjąć rozpaczliwy wysiłek. 2. «bardzo zły, fatalny, bez wyjścia; …   Słownik języka polskiego

• oszczędzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oszczędzaćam, oszczędzaća, oszczędzaćają, oszczędzaćany {{/stl 8}}– oszczędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oszczędzaćdzę, oszczędzaćdzi, oszczędzaćędź, oszczędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpaczliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozpaczliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o uczuciu rozpaczy, wyrażający rozpacz; desperacki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaczliwy szloch, gest. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień